Gedoopt op Latere Leeftijd
Toen ik mij in 2018 liet dopen in de Katholieke Kerk, waren niet alleen veel
van mijn vrienden en familie gechoqueerd, maar ikzelf ook. Gezien mijn
(spirituele) achtergrond, was dit ongeveer het laatste wat iedereen had
verwacht, inclusief ikzelf. Maar als God je roept, dan kun je daar niet
omheen, zo eenvoudig is het. Hij riep mij door de herhaaltoets van het
Onze Vader ingedrukt te houden, waardoor het zichzelf wekenlang in mijn hoofd afspeelde. Tegelijkertijd zag ik steeds beelden voor ogen van hoe ik gedoopt werd in een Kerk. Na een tijdje besloot ik om een priester te bellen, want ik wist niet wat ik hiermee aan moest. Zo ontmoette ik Vader Carlos Fabril, mijn biechtvader en degene die mij gedoopt heeft.
Hoeveel Soorten Katholieken zijn er?
Niet alle katholieken volgen dezelfde religieuze praktijken en overtuigingen. Dit komt omdat het katholicisme als religie geen one-size-fits-all type geloof is. Het is eerder bedoeld is als een manier van leven.
Er zijn allerlei soorten katholieken. Veel geboren katholieken gaan alleen met een doopsel, 1e communie, huwelijk, uitvaart, Kerstmis en/of Pasen naar de kerk. Vaak geloven ze niet meer in het dogma van de Maagd Maria of iin de Aanwezigheid in het Heilige Sacrament. Ze zijn wel traditioneel opgevoed, maar weten weinig of niets van de diepere lagen die het katholicisme biedt. Ze ontvangen wel de Heilige Communie, maar gaan zelden of nooit biechten en bepalen zelf welke leringen ze wel en niet nuttigvinden. Er zijn ook katholieken die elke zondag naar de kerk gaan, omdat het nu eenmaal zo hoort en omdat ze dit al hun hele leven hebben gedaan. Veel katholieken van mijn eigen generatie zijn na hun katholieke opvoeding, veelal in de pubertijd, gestopt met naar de kerk gaan. Sommigen hebben zich tegen de kerk gekeerd en laten uitschrijven uit het doopregister (wat trouwens niet de doop ongedaan maakt!). Ze hebben zich massaal gestort op andere vormen van spiritualiteit. Een spiritualiteit die op allerlei gebieden veel vrijheden biedt. Een spiritualiteit wiens leer vaak gebaseerd is op de oude Schriften van het Hindoeïsme en andere oosterse godsdiensten en die uiteindelijk de mens gelijk stelt aan God. Een spiritualiteit die voor veel verwarring en misleiding zorgt.
En dan zijn er de praktiserende katholieken. Vaak geboren katholiek, maar ook vaak op latere leeftijd bekeerd, vanuit het protestantisme of een andere godsdienst. Dit zijn mensen die veel om hun geloof geven en ernaar streven om het na te leven en om hun families, gemeenschappen en de wereld om zich heen, positief te beïnvloeden. Dit is de katholiek die zich op een diep niveau realiseert wie of wat Jezus Christus is. Die begrijpt wat Zijn lijdensweg heeft betekent voor de mensheid, die inziet welk offer Hij hiermee gebracht heeft, louter en alleen uit liefde.
Geroepen door God?
Wat betekent het om geroepen te zijn door God? Het woord ‘roepen’ refereert aan een naam. Zonder naam kan niemand geroepen worden. Dit doet me denken aan Jesaja 43,1: Zo spreekt de God die jou geschapen heeft, o Jakob, Hij die jou gevormd heeft, o Israël. Heb geen angst, want Ik heb je bevrijd. Ik heb je bij je naam geroepen: Jij bent van Mij. Hieruit leer ik dat als God je roept, dan ben je van Hem. Zo simpel. De vraag is: zijn alleen enkele uitverkorenen geroepen door God, of zijn we eigenlijk allemaal geroepen door God? Kan het zo zijn dat “geschapen naar Zijn Beeld en Gelijkenis” automatisch inhoudt dat we geroepen zijn door God? Om die vraag te beantwoorden, zoals ik geleerd heb van Fr. John Ricardo, moet ik kijken naar een aantal belangrijke vragen, om te beginnen met:
Waarom ben ik hier?
Waarom ben ik hier? Is dat toeval? Is het om kinderen te krijgen, om een succesvolle carrière na te streven, om bezit en of macht te vergaren, om status en aanzien te verkrijgen, om beroemd te worden? Of is het om de tijd op zo'n vermakelijk mogelijke manier door te brengen, totdat mijn einde gekomen is? En dan moet ik denken aan de woorden van Jezus, die ons vertellen dat het grootste gebod is om God lief te hebben en je naaste net zo lief te hebben als jezelf, en zoals Hij ons heeft liefgehad. Zou het kunnen zijn dat dát de reden is dat ik hier ben? Zou het kunnen zijn dat God ons hiervoor geschapen heeft, vanuit Zijn oneindige liefde, om elkaar en Zijn schepping lief te hebben? Kortom: het antwoord is Liefde. Of zoals Fr. Ricardo het verwoordt: Omdat de Schepper van dit enorme, onbegrijpelijke universum, de God die eenvoudigweg ademde, en door Zijn Woord hele sterrenstelsels deed ontstaan, ervoor koos om mij te scheppen. Ik ben hier niet zomaar "toevallig" en jij ook niet. We zijn hier omdat God ons geschapen heeft, vanuit Zijn Liefde.
Zonder God komt het leven op 2 dingen neer: het vermijden van pijn en het opzoek gaan naar plezier (consumeren en entertainment). Kijk naar jezelf, wat doe je allemaal om ervoor te zorgen dat je je niet verveeld?
Waar ga ik naartoe?
Dat is de volgende vraag. Waar leidt ons bestaan ons naartoe? Jij, die gemaakt bent naar het beeld en de gelijkenis van God en het hoogtepunt bent van alles wat Hij gemaakt heeft, bent bedoeld om heilig te worden. Dat is jouw bestemming en de bestemming van iedere mens. Het is de bedoeling dat je voor altijd deelt in Gods eigen overvloedige leven, vreugde en geluk. Dat is waar je naartoe gaat. (Fr. John Ricardo). Dus wederom is het antwoord: Liefde.
De derde vraag is:
Hoe kom ik daar?
We komen daar door liefde – Gods liefde voor ons, duidelijk geworden door het leven, de dood en de opstanding van Jezus Christus, en door onze liefdevolle reactie op God en liefde voor elkaar. Dushet antwoord op al deze vragen is Liefde.
​
Het Bijbelse perspectief
Nederland is misschien wel het meest seculiere land ter wereld. Hier kon altijd alles, hier mocht altijd alles en we stonden bekend als het meest vrijgevochten volk ter wereld. Ik zeg dit met opzet in de verleden tijd, want we zijn niet langer dat vrijgevochten volk en de identiteitspolitiek en het 'all-inclusive' zijn vindt langzaam maar zeker zijn weg. Een aantal gespreksonderwerpen zijn taboe. We kunnen in sociale situaties over allerlei godsdiensten en spiritualiteit praten, behalve over het christendom. We kunnen over Boeddha, Allah en vruchtbaarheidsgodinnen praten, maar waag het eens om de naam van Jezus te noemen, dan vallen er ongemakkelijke stiltes. We kunnen een Boeddhabeeld of een ander “spiritueel” beeld aan iemand cadeau doen, maar waag het eens om een kruisbeeld mee te nemen.
​
We kijken allemaal naar onszelf en naar het leven om ons heen, door een bepaald stel lenzen. Iedereen heeft zijn eigen bril, en kleurt de wereld in op zijn eigen manier en dat bepaalt het verhaal waar we in geloven en waar we naar leven. Dat is ons perspectief. Sinds het 2e Vaticaanse Concilie, wat (toevallig) samenviel met de seksuele revolutie, zijn we het Bijbelse perspectief verloren. Met het Bijbelse perspectief bedoel ik de normen en waarden die ons vanuit de Tien Geboden zijn meegegeven. Ze zijn grotendeels in het verval geraakt. We zijn veelal vergeten dat na de val van het Romeinse rijk, het christendom de basis heeft gelegd voor de westerse beschaving en samenleving door te zorgen voor scholen, universiteiten, ziekenhuizen, kunst en cultuur.
​
Het Goede Nieuws, of gewoon ‘nieuws’?
Maar wat voor de meeste katholieken geldt, zowel de priesters als de leken, is dat de boodschap van het Evangelie een beetje ‘gewoon’ geworden is, alsof het Goede Nieuws, alleen maar ‘nieuws’ is. Ik heb van een priester (Fr. John Riccardo) geleerd dat je het Evangelie pas echt gehoord hebt als je er overweldigd door wordt. En laten we nou even eerlijk zijn, hoeveel mensen ken je (inclusief jezelf), die overweldigd raken door het Evangelie? De reden dat we het Goede Nieuws niet goed kunnen horen, is omdat we het bijna nooit (meer) hebben over het slechte nieuws. En het slechte nieuws is niet zomaar slecht, het is verschrikkelijk. Sterker nog, het is abominabel. Maar we zitten plichtsgetrouw op zondag in de kerk, luisteren naar de lezingen en de preek, en hopen dat de pastoor het niet te lang maakt, zodat we aan de koffie kunnen.
Door Fr. John Riccardo kreeg ik het Evangelie uitgelegd op een manier die ik nog niet eerder gehoord had. Alle feiten zijn zoals ik ze al kende, maar de manier waarop maakt alle verschil.
​
Als slaven verkocht
Toen Adam en Eva ongehoorzaam waren, hebben ze zichzelf en al hun nazaten (wij dus) letterlijk verkocht aan de slavernij. De slavernij van de dood en van de zonde. We hebben allemaal wel iemand verloren en we weten allemaal hoe onherroepelijk en definitief de dood is. Het maakt niet uit wie of wat je bent, hoeveel geld je hebt, hoe gezond je bent, hoeveel artsen er voor je zorgen, tegenover de dood sta je machteloos. Dit komt omdat de dood niet zomaar een feit van het leven is, maar een heerschappij. De dood is een domein en wij kunnen er niet tegenop. God schiep Adam en Eva voor vriendschap en liefde, Hij schiep ze vrij van zonden en vrij van de dood. Het paradijs was de meest perfecte plek op aarde. En dat is verloren gegaan met de val.
De tweede vorm van slavernij waar we aan verkocht werden is de zonde. Heb je wel eens ervaren dat je iets doet, waarvan je weet dat het niet goed voor je is, dat je eigenlijk niet eens leuk vindt of het wil doen, maar dat je het toch doet? Het omgekeerde geldt ook: je weet precies wat goed voor je is, wat je zou moeten doen, en toch doe je het niet. De Apostel Paulus zegt het zelf in Romeinen 7, 15-17: Ik begrijp mijn eigen daden niet. Ik doe immers niet wat ik wil, maar wat ik verafschuw. Maar als ik doe wat ik eigenlijk niet wil, betekent dit dat ik met de wet instem en haar goed acht. In feite echter ben ik het niet meer die handelt, maar de zonde die in mij woont. Dus tegenover de zonde staan we eveneens machteloos, en we begrijpen niet eens waarom. Waarom doe ik wat ik niet moet doen, en waarom doe ik niet wat ik wel moet doen?
​
De heerschappij van de dood en de zonde
Dus we zijn overgeleverd aan heerschappijen en machten waar we niet tegenop kunnen, omdat we hier niet toe uitgerust zijn. We willen wel, maar we kunnen het niet, we staan machteloos en het vlees is zwak.
​
In de handen van een mensenhandelaar
Overgeleverd zijn aan de heerschappij van de dood en de zonde, kun je vergelijken met in handen gevallen zijn van een mensenhandelaar. Je bent gekidnapt, opgesloten, volledig geïsoleerd van de wereld om je heen, van de mensen waar je bij hoort en de mensenhandelaar doet met je wat hij wil. Hij martelt je en misbruikt je, er komt niemand om je te helpen, en niemand kan je geroep om hulp horen. Leef je in, en laat je fantasie je even leiden naar deze donkere plek. Voel hoe het voelt. En dit gaat verder dan een fantasie, op dit moment zijn er duizenden, zo niet miljoenen kinderen, vrouwen en mannen die in deze situatie verkeren. De mensenhandel wereldwijd tiert welig, veelal in kringen waar we het niet zouden vermoeden.
​
Wat heeft God eraan gedaan?
En dan vragen we ons af hoe het zo ver heeft kunnen komen, waarom is het overal zo’n zooitje? Niet alleen in de wereld om ons heen, maar ook in ons persoonlijke leven. Waarom zijn we zo gebroken en stuk? En wat heeft God eraan gedaan?
In de tijd van Noach, toen het ook al zo verstoord was, besloot God om de mensheid te vernietigen, behalve degenen die in de Ark zaten. Maar wederom raakte de mensheid in de ban van de zonde en was nog steeds overgeleverd aan de onverbiddelijkheid van de dood.
Toen besloot God in Zijn oneindige liefde voor ons, om Zijn eniggeboren Zoon naar ons toe te sturen om de dood te overwinnen. Tijdens zijn Passie absorbeerde Jezus al onze zonden, uit het verleden, het heden en de toekomst. Hij werd letterlijk de belichaming van de zonde, omdat dit de enige manier was om ons ervan te bevrijden. Het doel van de zonde is altijd de dood. Satan is niet afgunstig jegens God, maar jegens ons, het schepsel waar God het meest van houdt. Hij weet beter dan de strijd aan te gaan met God, maar hij is de strijd aangegaan met ons. Als hij het wapen van de dood hanteert, zal hij altijd overwinnen, zonder uitzondering. God kan niet dood, maar de Zoon van God in een mensengedaante kon wel dood. Althans dat dacht Satan. Dus ook al waart hij nog overal rond en blijft hij ons verleiden, uiteindelijk heeft hij al verloren en is hij overwonnen door Jezus Christus.
Dat is het goede nieuws.
​
Terug naar de mensenhandelaar
Ga nog even terug naar die donkere plek. Je bent vastgebonden, je hebt honger en dorst, je bent alleen en je zit in het donker. Elk geluid dat je hoort betekent dat hij weer binnenkomt om zijn spel met jou voort te zetten. Maar dan gebeurt er iets anders. Je hoort iemand binnenkomen en je durft niet te kijken. Dan hoor je een zachte en liefdevolle stem die je toespreekt. Vaardige handen maken je boeien los en raken je zacht aan. Je doet je ogen open en je ziet het mooiste gezicht dat je ooit gezien hebt, Zijn ogen kijken je vol compassie aan en je wilt dat dit moment nooit stopt. Hij zegt dat alles voorbij is en dat je vrij bent en gebaart je om met Hem mee te gaan. Eigenlijk durf je niet, maar je doet het toch. Aan de andere kant van de deur zie je dat de mensenhandelaar geboeid en gekneveld op de grond zit. Jezus opent de deur naar buiten en je stapt het Licht in. Je bent vrij.
​
Hoe reageer je hierop?
En hoe reageer je hierop? Zeg je, ‘nou dankjewel hoor’ en ga je fluitend je eigen weg? Ik dacht het niet. Je weet dat je gered bent van een zekere dood, van een leven vol angst, pijn en wanhoop. Je weet dat je voor altijd bij Hem in het krijt staat. Dus de enige mogelijke reactie is om je leven aan Hem te geven en te vragen wat je kunt doen om te helpen anderen te redden. Geredde mensen redden mensen!
​
Dit is mijn beknopte en zeer beperkte versie van het verhaal van Fr. John Riccardo, in mijn eigen woorden. Als je de uitgebreidere en hele heldere versie wilt horen, ga dan naar zijn website of download dan de Rescue app in de app store en ga naar The Rescue Project.